Dąbrowa Górnicza

Dąbrowa Górnicza – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, położone na Wyżynie Śląskiej, nad Czarną Przemszą i Białą Przemszą, na wschodnim krańcu Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP), w Zagłębiu Dąbrowskim, będącym historyczną częścią zachodniej Małopolski. Według danych z 31 grudnia 2012 r. miasto miało 124 701 mieszkańców, przez co na stałym poziomie utrzymuje się tendencja spadkowa liczby mieszkańców Dąbrowy Górniczej. Największe powierzchniowo miasto województwa (9. w kraju) i największy ośrodek przemysłowy Zagłębia Dąbrowskiego. Jest jednym z ośrodków centralnych konurbacji górnośląskiej.

Miasto powstało w wyniku łączenia się w większy organizm miejski wielu mniejszych miejscowości, które spowodowane były rozwojem przemysłu. Pierwsza wzmianka o Dąbrowie pojawiła się w 1726 i pochodzi z ksiąg parafialnych kościoła Świętej Trójcy w Będzinie, w których pod datą 25 lipca 1726 odnotowana została jako matka chrzestna niejaka Anna Lisowa – mieszkanka Dąbrowy. W źródłach historycznych wymieniane są jednak miejscowości, które w wyniku procesów urbanizacyjnych zostały wchłonięte przez obecne miasto.

Wspieramy między innymi te części miasta:

  • Antoniów

  • Błędów

  • Bugaj

  • Centrum

  • Dziewiąty

  • Gołonóg

  • Korzeniec

  • Kuźniczka Nowa

  • Łazy Błędowskie

  • Łęka

  • Łęknice

  • Łosień

  • Marianki

  • Mydlice

  • Okradzionów

  • Piekło

  • Ratanice

  • Reden

  • Sikorka

  • Strzemieszyce Małe

  • Strzemieszyce Wielkie

  • Trzebiesławice

  • Trzydziesty

  • Tucznawa

  • Ujejsce

  • Ząbkowice